- əzdirmə
- «Əzdirmək»dən f. is.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
əzdirmə
Look at other dictionaries:
əzdirmək — «Əzmək»dən icb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəzdirmək — f. 1. Birisinin əlindən tutaraq, ya qucağına götürərək, yaxud miniyə mindirərək, yaxud da yanınca özü ilə bərabər hərəkət etdirmək. Uşağı bağda gəzdirmək. Körpəni gəzdirmək. Uşaqları maşında, faytonda gəzdirmək. – <Əhmədi> lap körpəliyindən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hoç-hoçilığ — (Lənkəran) sözgəzdirmə, aravurma ◊ Hoç hoçilığ eləməg – söz gəzdirmək, ara vurmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
selit — gəzdirməx’: (Basarkeçər) söz gəzdirmək. – Anaxanım çox selit gəzdirən arvatdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sağ — 1. sif. 1. Diri, canlı, ölməmiş, salamat (ölü əksi). Atası hələ sağdır. Sağ qalsaq görərik. – Bəy xanımın əlini alıb . . dedi: – Nə qədər mənim canım sağdı, sənə mən nökərəm, ay xanım! C. M.. <Sultan bəy:> Ay. . . rəhmətlik Sona, sağ olaydı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sürtmək — f. 1. Əlini bədənin müəyyən yerinə basa basa o tərəf bu tərəfə gəzdirmək, ovxalamaq. Qolunu sürtmək. Üzünü sürtmək. Kürəyini sürtmək. – <Fatma:> Hərdən əlini başına sürtüb, al qana bulaşmış bir halda ay işığına tutur, şikayətlənirdi. . . Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəbərçilik — is. Birindən o birinə xəbər vermə, söz gəzdirmə, çuğulçuluq, şeytançılıq. Bir tərəfdən də Şahmar xəbərçiliyinin üstündə dişinin dibindən çıxanı <Şahpərinin> üzünə çırpmışdı. B. Bayramov. Xəbərçilik eləmək (etmək) – birinin sözünü başqasına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
